General Surgery

Κύστη κόκκυγγα με laser

Η θεραπεία είναι ΠΑΝΤΑ χειρουργική.
Η κύστη κόκκυγος δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με συντηρητικές μεθόδους που μόνο επιβαρύνουν το πρόβλημα.

Με την κλασσική χειρουργική εκτομή της κύστης κόκκυγος, η ταλαιπωρία για τον ασθενή ήταν αρκετά μεγάλη, αφού εκείνος:
Έμενε μία ολόκληρη ημέρα στο νοσοκομείο
Είχε αρκετό μετεγχειρητικό πόνο (ιδίως αν έμπαιναν ράμματα)
Χρειαζόταν καθημερινά για την κύστη κόκκυγος αλλαγές γαζών που ήταν επώδυνες
Αναγκαζόταν να περιορίσει σημαντικά τη δραστηριότητά του, αλλά και να απέχει για κάποιο διάστημα από σημαντικές εκδηλώσεις της κοινωνικής του ζωής

Πλέον η θεραπεία της κύστης κόκκυγος είναι ελάχιστα επεμβατική με πολλά πλεονεκτήματα για τον ασθενή. Έτσι, η αντιμετώπιση της κύστης γίνεται:

Εντελώς ανώδυνα
Χωρίς ανοικτά τραύματα
Χωρίς τομές
Χωρίς ατελείωτες και βασανιστικές καθημερινές αλλαγές τραυμάτων

Αποκατάσταση κοιλών

Κοίλες και αποκατάσταση

Η λαπαροσκοπική χειρουργική ανέπτυξε μια επαναστατική προσέγγιση στον τομέα της ιατρικής τη δεκαετία του '90, επιτρέποντας επεμβάσεις με μικρές τομές αντί για την πλήρη διάνοιξη της κοιλιάς. Αυτή η τεχνική εφαρμόζεται επιτυχώς και στην αντιμετώπιση των κηλών, με μια εξαιρετικά μικρή τομή, προσφέροντας ελάχιστο σωματικό τραύμα, γρήγορη ανάρρωση και αρίστη εμφάνιση.

Οι ασθενείς ανακτούν την κανονική τους δραστηριότητα σχεδόν αμέσως μετά την επέμβαση, ενώ η επιστροφή στην εργασία λαμβάνει χώρα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Το σημαντικότερο είναι ότι η πλειονότητα των ασθενών δεν αντιμετωπίζει πόνο μετά την επέμβαση, ενώ ο περιορισμός μετεγχειρητικά είναι ελάχιστος. Η επιστροφή στην εργασία γίνεται γρήγορα, και οι περιορισμοί είναι σχεδόν ανύπαρκτοι.

Εκτός από τα προηγούμενα οφέλη, η λαπαροσκοπική επέμβαση διορθώνει τη βλάβη με πιο αποτελεσματικό τρόπο, τοποθετώντας το πλέγμα πίσω από τους μύες, εξασφαλίζοντας σταθερότερη αποκατάσταση. Η πιθανότητα υποτροπής είναι ελάχιστη σε σύγκριση με την ανοικτή χειρουργική, ενώ οι μετεγχειρητικές μολύνσεις είναι σπάνιες. Η λαπαροσκοπική τεχνική είναι ιδανική για κήλες που επηρεάζουν και τις δύο πλευρές, επιτρέποντας ταυτόχρονες επεμβάσεις. Επιπλέον, αποτελεί ασφαλή λύση για περιπτώσεις επανεμφάνισης κήλης, αντιμετωπίζοντας την περιοχή από μια μη επηρεασμένη πλευρά.

Συνολικά, η λαπαροσκοπική χειρουργική προσφέρει αξιόπιστα αποτελέσματα με ελάχιστες επιπλοκές, χωρίς ανάγκη για ειδική προετοιμασία, με σύντομη νοσηλεία και γρήγορη επαναφορά στην κανονική ζωή.

Χειρουργική Θεραπεία Κιρσών

Όμορφα και υγιή πόδια χωρίς πόνο

Η χειρουργική αντιμετώπιση των κιρσών έχει εξελιχθεί σημαντικά από τις αρχές του 19ου αιώνα έως το τέλος του 20ου αιώνα. Αρχικά, η κλασική χειρουργική μέθοδος περιλάμβανε την εκρίζωση του επιφανειακού φλεβικού συστήματος με τη χρήση γενικής αναισθησίας ή επισκληρίδιου. Ο αγγειοχειρουργός επεμβαίνει ψηλά στο μηρό και πίσω από το γόνατο, αποσυνδέοντας το επιφανειακό φλεβικό σύστημα από τις βαθύτερες φλέβες στο πόδι. Στη συνέχεια, οι κυρίως φλέβες αφαιρούνταν με εκριζωτήρα, ενώ μικρότεροι φλεβικοί κλάδοι αποσυνδέονταν προσεκτικά. Η επέμβαση ολοκληρωνόταν με την αφαίρεση διογκωμένων φλεβών από την περιοχή της κνήμης ή του μηρού.

Ωστόσο, η κλασική χειρουργική είχε σοβαρά μειονεκτήματα. Η επέμβαση ήταν τραυματική, επιφέροντας πόνο, κίνδυνο μόλυνσης, και αισθητικά προβλήματα. Επιπλέον, η λεπτομερής αφαίρεση των φλεβικών στελεχών συνέβαλε στην υποτροπή των κιρσών. Με την εξέλιξη της ιατρικής, εμφανίστηκαν νεότερες, πιο σύγχρονες μεθόδοι.

Οι μικροφλεβεκτομές, που προήλθαν από την κλασική μέθοδο, προσέφεραν καλό αισθητικό αποτέλεσμα. Σημαντικές εξελίξεις στον τομέα ήρθαν με τις αναίμακτες μεθόδους, όπως η χρήση λέιζερ ή ραδιοσυχνοτήτων, που επιτυγχάνουν αποτελέσματα χωρίς τον ανάγκη αφαίρεσης των φλεβών, αλλά με τον καυτηριασμό του αγγειακού αυλού.

Σήμερα, οι αναίμακτες μέθοδοι έχουν κυριαρχήσει στη θεραπεία των κιρσών, προσφέροντας εναλλακτικές λύσεις στην κλασική χειρουργική. Η επιλογή μεταξύ των δύο μεθόδων εξαρτάται από ανατομικούς περιορισμούς και τις ανάγκες του ασθενούς. Ενδέχεται να χρησιμοποιηθούν και συνδυαστικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, ανάλογα με την εξειδίκευση του αγγειοχειρουργού και τις ανάγκες του ασθενούς. Η σημαντική πτυχή είναι η διεξοδική ενημέρωση των ασθενών για τις διαθέσιμες μεθόδους, προκειμένου να ληφθεί ο σωστός αγωγός για τη θεραπεία των κιρσών.

Παθήσεις του θυρεοειδούς

Θυρεοειδής αδένας-Θυρειδεκτομή

Τα προβλήματα που σχετίζονται με το θυρεοειδή αποτελούν σημαντικό μέρος των υγειονομικών προκλήσεων στη σύγχρονη κοινωνία. Το θυρεοειδή, ως ο κύριος ρυθμιστής των καυσών και της ανάπτυξης, επηρεάζει άμεσα τη φυσιολογία του οργανισμού, καθώς και την ψυχική μας ευεξία.

Η αύξηση των παθήσεων του θυρεοειδούς συνδέεται με παράγοντες όπως το περιβάλλον, η διατροφή και άλλοι εξωτερικοί παράγοντες. Οι διαταραχές αυτές είναι ευρέως διαδεδομένες, επηρεάζοντας πάνω από το 10% του πληθυσμού, με τις γυναίκες να παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά.

Οι συνέπειες ανεπανόρθωτων διαταραχών του θυρεοειδούς μπορεί να είναι σοβαρές, περιλαμβάνοντας καρδιαγγειακά προβλήματα, απορρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, επιπλοκές κατά την κύηση, υπογονιμότητα και καρκίνο του θυρεοειδούς.

Οι κύριες διαταραχές περιλαμβάνουν τον υποθυρεοειδισμό, τον υπερθυρεοειδισμό και τις θυρεοειδίτιδες, ενώ υπάρχουν και άλλα προβλήματα όπως οι όζοι, ο καρκίνος και η βρογχοκήλη.

Η διάγνωση περιλαμβάνει μετρήσεις των θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα και υπερηχογράφημα του θυρεοειδούς. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση είναι κρίσιμη για την πρόληψη των ενδεχόμενων επιπλοκών και τη διατήρηση της υγείας.

Παθήσεις του μαστού

Καταρχάς, είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η ανίχνευση ενός όγκου στον μαστό είναι μια κατάσταση που πρέπει να αξιολογηθεί από ιατρικό επαγγελματία. Ψηλαφίσατε κάποιον όγκο σε έναν από τους μαστούς σας. Ψυχραιμία! Πιθανώς να πρόκειται για κάτι καλοήθες (ινοαδένωμα, λίπωμα, απόστημα, κύστη), μια και αυτού του είδους τα ευρήματα είναι ευτυχώς πιο συχνά από τον καρκίνο. Ωστόσο, καλό είναι να ενημερώσετε το γιατρό σας. Η ανεύρεση και η διάγνωσή τους μπορεί να προκαλέσει μεγάλο άγχος. Ωστόσο, αυτά δεν αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού.

Φαίνεται ότι υπάρχει πληθώρα καλοήθων καταστάσεων που μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση όγκων στον μαστό. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν ινοαδένωμα, λιπώματα, αποστήματα, κύστες και άλλες αλλοιώσεις. Σημαντικό είναι ότι πολλές από αυτές τις καταστάσεις είναι καλοήθεις και δεν αυξάνουν απαραίτητα τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.

Η περαιτέρω διάγνωση και αντιμετώπιση τέτοιων περιπτώσεων απαιτεί τη συνεργασία μεταξύ ειδικών. Η παρακολούθηση, η εξέταση και, αν απαιτείται, η βιοψία μπορούν να βοηθήσουν στον προσδιορισμό της φύσης του όγκου. Είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι η πλειονότητα των περιπτώσεων παραμένει καλοήθεις και δεν συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού.

Σε κάθε περίπτωση, η επικοινωνία με τον γιατρό σας είναι απαραίτητη για περαιτέρω αξιολόγηση και οδήγηση σε κατάλληλες θεραπευτικές επιλογές, αν κριθεί αναγκαίο.

Επεμβάσεις φλεβών κάτω άκρων

Υπάρχουν διάφορες μέθοδοι θεραπείας των κιρσών και η καθεμία έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της. Είναι σημαντικό να επιλεγεί η σωστή μέθοδος για την περίπτωσή σας, επειδή διαφορετικές φλέβες απαντούν καλύτερα σε διαφορετική μέθοδο. Έτσι, η επέμβαση μπορεί να διαφέρει από άτομο σε άτομο ανάλογα με το μέγεθος και την έκταση των κιρσών, καθώς και με τις θέσεις στις οποίες εντοπίζονται οι χαλασμένες φλεβικές βαλβίδες.

Συνήθως το πρόβλημα εντοπίζεται στη μείζονα σαφηνή φλέβα, που είναι η μακριά επιπολής (επιφανειακή) φλέβα η οποία διατρέχει στην έσω επιφάνεια του κάτω μέλους. Για εκρίζωση [stripping] της μείζονος σαφηνούς φλέβας γίνεται μια τομή μήκους 3-4 εκατοστών στην πτυχή του δέρματος στη βουβωνική χώρα. Εκεί δένεται και διαιρείται η μείζων σαφηνής φλέβα κοντά στη συμβολή της με τη κοινή μηριαία φλέβα. Στη συνέχεια η σαφηνής φλέβα εκριζώνεται με ένα ειδικό σύρμα [stripper] που περνιέται μέσα στον αυλό της συνήθως μέχρι λίγο κάτω από το γόνατο με τη βοήθεια μιας τομής στο σημείο αυτό. Με τον τρόπο αυτό αφαιρείται η υπεύθυνη φλέβα για τη δημιουργία των κιρσών. Λιγότερο συχνά, όταν υπεύθυνη είναι η ελάσσων σαφηνής φλέβα, γίνεται μια τομή μήκους 3 εκατοστών οριζόντια πίσω από το γόνατο, όπου δένεται και διαιρείται αυτή η φλέβα κοντά στη συμβολή της με την ιγνυακή φλέβα.

Επίσης, γίνονται φλεβεκτομές ή κιρσεκτομές, δηλαδή αφαιρούνται οι ορατοί κιρσοί με μικροτομές (ήτοι, με πολύ μικρές τομές μήκους ελαχίστων χιλιοστών) σε αποστάσεις λίγων εκατοστών μεταξύ τους. Οι μικρές τομές γενικά δεν χρειάζονται ράμματα αφού επουλώνονται πολύ καλά μόνες τους. Οι μεγαλύτερες τομές ράβονται με Nylon ή με απορροφήσιμα ράμματα. Τέλος, τοποθετείται έκκεντρη συμπιεστική επίδεση στο μέλος από τα δάκτυλα μέχρι τη βουβωνική περιοχή και επιπλέον κάλτσα αντιεμβολισμού ριζομηρίου.

Οι επεμβάσεις αυτές μπορεί να ακούγονται επώδυνες, όμως είναι πολύ καλά ανεκτές. Στις περισσότερες περιπτώσεις μάλιστα, εγγυούμαστε ότι δεν θα χρειαστείτε παυσίπονα μετά την επέμβαση με την τεχνική που χρησιμοποιούμε.

Επέμβαση κιρσών με θερμική κατάλυση της μείζονος σαφηνούς φλέβας με laser ή RF

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, εφαρμόζονται και νέες χειρουργικές μέθοδοι για τη θεραπεία των κιρσών του κάτω άκρου, που είναι μεν λιγότερο επεμβατικές, αλλά επίσης απαιτούν χειρουργικές τομές για να αφαιρεθούν οι κιρσοί. Η διαφορά τους είναι ότι δεν εκριζώνεται η σαφηνής φλέβα, αλλά με τη χορήγηση θερμικής ενέργειας απευθείας στο εσωτερικό της τοίχωμα διαμέσου εύκαμπτου καθετήρα (που τοποθετείται μέσα στη φλέβα) γίνεται θερμική κατάλυσή της [thermal ablation]. Το αποτέλεσμα είναι η ανάπτυξη ίνωσης, δηλαδή αντικατάσταση της φλέβας από ουλώδη συνδετικό ιστό, και η απορρόφησή της τελικά από τον οργανισμό.

Τεχνικές θερμικής κατάλυσης είναι η σύγκλειση με ραδιοσυχνότητες [radiofrequency closure, RFC] και η θεραπεία με ενδοφλεβικό λέιζερ [endovenous laser therapy, EVLT]. Αυτές οι τεχνικές είναι εφικτές χωρίς γενική αναισθησία, όμως απαιτούν χορήγηση τοπικής διογκωτικής [tumescent] αναισθησίας. Βεβαίως, και στις περιπτώσεις θερμικής κατάλυσης απαιτούνται φλεβεκτομές (κιρσεκτομές) με μικροτομές και γίνεται τοποθέτηση πιεστικής επίδεσης στο μέλος από τα δάκτυλα μέχρι τη βουβωνική περιοχή. Κάποιοι περιορισμοί που υπάρχουν πρέπει να εξηγούνται λεπτομερώς στους ασθενείς πριν επιλεγεί η θερμική κατάλυση ως μέθοδος θεραπείας.

Μια άλλη λιγότερο επεμβατική μέθοδος είναι η “χημική κατάλυση [chemical ablation]” της σαφηνούς φλέβας, δηλαδή σκληροθεραπεία με αφρό του στελέχους της σαφηνούς φλέβας υπό καθοδήγηση με υπερήχους, που μπορεί να μην απαιτεί καν τοπική αναισθησία. Η ένεση του σκληρυντικού ερεθίζει το εσωτερικό της φλέβας με αποτέλεσμα τα τοιχώματα της φλέβας να κολλήσουν μεταξύ τους και να μην κυκλοφορεί αίμα μέσα στην καταλυθείσα φλέβα. Αυτή η διεργασία προκαλεί την αντικατάσταση της φλέβας από ουλώδη συνδετικό ιστό, και τελικά απορρόφησή της από τον οργανισμό σε λίγους μήνες. Όμως έχει ακόμη λιγότερες ενδείξεις και όχι ισάξια αποτελέσματα με τις προαναφερθείσες τεχνικές.

Μια νεότερη μέθοδος, που ονομάζεται Clarivein®, ουσιαστικά χρησιμοποιείται για ενίσχυση του αποτελέσματος της σκληροθεραπείας με μηχανική υποβοήθηση (φαρμακομηχανική σκληροθεραπεία). Περιλαμβάνει την εισαγωγή μέσα στη φλέβα ενός περιστρεφόμενου καθετήρα μαζί με το σκληρυντικό φάρμακο, οπότε η περιστροφική κίνηση ερεθίζει το εσωτερικό τοίχωμα της φλέβας και επίσης βοηθά το φάρμακο να απλωθεί σε όλη την έκταση της φλέβας. Είναι ανώδυνη μέθοδος, αλλά όχι καλή για μεγάλους κιρσούς ή για μεγάλα κάτω άκρα.

Ο αγγειοχειρουργός είναι ο μόνος εκπαιδευμένος ιατρός να σας συμβουλεύσει ποια είναι η καλύτερη μέθοδος θεραπείας για τη δική σας περίπτωση.

Λαπαροσκοπική Σκωληκοειδεκτομή

Oξεία σκωληκοειδίτιδα

Η λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή, είτε εκτελείται με πολλαπλές οπές είτε με τη μέθοδο της Single-Port Appendectomy (S.I.L.S), έχει αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με τις παραδοσιακές ανοιχτές επεμβάσεις. Ανάμεσα στα κύρια πλεονεκτήματα περιλαμβάνονται:

Ελάχιστος μετεγχειρητικός πόνος: Η μικρής διαμέτρου τομή και η λαπαροσκοπική προσέγγιση συνήθως οδηγούν σε λιγότερο πόνο μετά την επέμβαση σε σύγκριση με τις ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις.

Ταχύτερη ανάρρωση: Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή συνήθως αναρρώνουν πιο γρήγορα και επιστρέφουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες σε σύγκριση με ανοιχτές επεμβάσεις.

Περιορισμός του χειρουργικού τραύματος: Η μικρότερη τομή οδηγεί σε λιγότερες εκδηλώσεις χειρουργικού τραύματος, μειώνοντας τον κίνδυνο μετεγχειρητικών επιπλοκών.

Περιορισμός των χειρουργικών λοιμώξεων: Η λαπαροσκοπία συχνά συνδυάζεται με μικρότερο κίνδυνο λοιμώξεων σε σύγκριση με τις ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις.

Περιορισμός της ιστικής βλάβης: Η λαπαροσκοπία επιτρέπει λεπτομερή προβολή της περιτοναϊκής κοιλότητας, επιτρέποντας πιο ακριβείς χειρουργικές επεμβάσεις με περιορισμένη ιστική βλάβη.

Ανεύρεση και αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης σε έκτοπες θέσεις: Η λαπαροσκοπία επιτρέπει την ανεύρεση και αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης ακόμα και όταν βρίσκεται σε έκτοπες θέσεις, χωρίς την ανάγκη για μεγάλες τομές.

Ελεγχος της περιτοναϊκής κοιλότητας για συνυπάρχουσες παθήσεις: Η λαπαροσκοπία παρέχει πληρέστερο έλεγχο της περιτοναϊκής κοιλότητας για ενδεχόμενες παράλληλες παθήσεις.

Αν και η λαπαροσκοπική σκωληκοειδεκτομή είναι συνήθως ασφαλής και αποτελεσματική, πάντα πρέπει να ακολουθούνται οι συστάσεις του χειρουργού και να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε ασθενούς.

Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή

Σύγχρονες Επεμβατικές Μέθοδοι

Η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή αποτελεί μια σύγχρονη και εξελιγμένη επέμβαση που χρησιμοποιείται για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Αυτή η χειρουργική τεχνική έχει επαναπροσδιορίσει τον τρόπο που οι χειρουργοί αντιμετωπίζουν τις παθήσεις της χοληδόχου κύστης, προσφέροντας οφέλη όπως ελάχιστος πόνος, συντομότερος χρόνος ανάρρωσης και ελάχιστες επιπλοκές.

Οι Βασικές Αρχές της Λαπαροσκοπικής Χολοκυστεκτομής:

Μικρές Τομές: Η λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή εκτελείται μέσω μικρών τομών (οπών) στον κοιλιακό τοίχο. Οι τομές αυτές είναι συνήθως περίπου 0,5 έως 1 εκατοστό σε διάμετρο.

Χρήση Λαπαροσκοπίου: Η επέμβαση γίνεται με τη χρήση ενός λαπαροσκοπίου, ένα όργανο που περιέχει κάμερα και φως, παρέχοντας στον χειρουργό μια καθαρή και μεγεθυμένη εικόνα του εσωτερικού της κοιλιακής κοιλότητας.

Εφαρμογή Συγχρονών Εργαλείων: Ο χειρουργός χρησιμοποιεί λεπτές, ευέλικτες εργαλειολαβές που εισάγονται μέσα από τις μικρές τομές για την αφαίρεση της χοληδόχου κύστης. Η χρήση αυτών των συγχρονών εργαλείων επιτρέπει λεπτομερείς και ακριβείς κινήσεις.

Ελάχιστη Επιπλοκές: Επειδή οι τομές είναι μικρές, ο χειρουργικός τραυματισμός ελαχιστοποιείται, μειώνοντας τον κίνδυνο επιπλοκών και επιταχύνοντας την ανάρρωση.

Οι Συγχρονες Επεμβατικές Μέθοδοι:

Διπλή Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή: Σε αυτήν τη μέθοδο, εφαρμόζονται δύο μικρές τομές, μία για τον καμεροφόρο λαπαροσκόπιο και μία για τα λαπαροσκοπικά εργαλεία.

Ρομποτική Χολοκυστεκτομή: Η εφαρμογή της ρομποτικής τεχνολογίας επιτρέπει στον χειρουργό να ελέγχει ρομποτικά τα εργαλεία, προσφέροντας ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια και ευελιξία.

Ενδοσκοπική Χολοκυστεκτομή με Κοινή οπή (Single-Port): Αυτή η προηγμένη τεχνική εφαρμόζει τη λαπαροσκοπία μέσω μόνο μιας τομής, παρέχοντας ένα ακόμα πιο αισθητικά ικανοποιητικό αποτέλεσμα.

Η Λαπαροσκοπική Χολοκυστεκτομή αντιπροσωπεύει έναν προηγμένο τρόπο αντιμετώπισης παθήσεων της χοληδόχου κύστης, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ελάχιστη επίπλοκη και γρήγορη ανάρρωση των ασθενών. Οι συγχρονες επεμβατικές μέθοδοι, όπως η ρομποτική τεχνολογία και η ενδοσκοπική προσέγγιση, συμβάλλουν στη συνεχή εξέλιξη και βελτίωση της διαδικασίας.